اندیکاتور فیبوناچی

سطوح اصلاح فیبوناچی، که از دنباله فیبوناچی نشات می گیرد، خطوط افقی هستند که نشان دهنده سطوح حمایت و مقاومت هستند. هر سطح با درصدی همراه است. این درصد نشان می دهد که قیمت چقدر نسبت به حرکت قبلی خود عقب نشینی کرده است. درصد های سطوح اصلاحی فیبوناچی 23.6%، 38.2%، 61.8% و 78.6% هستند. 50٪ نیز در اندیکاتور فیبوناچی استفاده می شود، در حالی که به طور رسمی یک نسبت فیبوناچی نیست. این اندیکاتور را می توان بین هر دو نقطه قیمت مهم مانند یک قیمت بالا و یک قیمت پایین ترسیم کرد. سپس نشانگر سطوح بین آن دو نقطه را ایجاد می کند. فرض کنید قیمت یک سهم 10 دلار افزایش یافته و سپس 2.36 دلار کاهش یابد. در آن صورت، 23.6% را پس گرفته است که یک عدد فیبوناچی محسوب می شود. اعداد فیبوناچی در سراسر طبیعت یافت می شوند. بنابراین، بسیاری از معامله گران معتقدند که این اعداد در بازارهای مالی نیز بسیار مفید و کاربردی هستند. سطوح اصلاح فیبوناچی به نام ریاضیدان ایتالیایی لئوناردو پیزانو بیگولو، که به لئوناردو فیبوناچی معروف بود، نامگذاری شد.

اعداد فیبوناچی، برای اولین بار در هند باستان

دنباله فیبوناچی توسط لئوناردو فیبوناچی ایجاد نشده است. قرن‌ها قبل از اینکه لئوناردو فیبوناچی آن را با اروپای غربی به اشتراک بگذارد، این دنباله توسط ریاضی‌دانان هندی کشف شده بود. مهم‌تر از همه، آکاریا ویراهانکا، ریاضی‌دان هندی، اعداد فیبوناچی و روش ترتیب‌دهی آن ها را حدود سال ۶۰۰ پس از میلاد مسیح ابداع کرده است. پس از کشف ویراهانکا، نسل‌های بعدی ریاضیدانان هندی، گوپالا، هماکاندرا و نارایانا پاندیتا، به اعداد و روش‌های فیبوناچی اشاره کردند. تخمین زده می شود که اعداد فیبوناچی در اوایل سال 200 قبل از میلاد در جامعه هند وجود داشته است.

سطوح فیبوناچی چیست؟

سطوح فیبوناچی اساسی ترین و محبوب ترین ابزار این اندیکاتور هستند. این سطوح در نمودار به شبکه ای متشکل از چندین خط به نظر می رسند. فاصله بین آنها با کمک نسبت فیبوناچی محاسبه می شود. به عنوان یک قاعده، این خطوط سطوح کلیدی برای پویایی قیمت هستند. قیمت به سمت خطوط کشیده شده و اغلب معکوس می شود. برعکس، اگر قیمت این سطح را بشکند، به عنوان سیگنالی از یک روند قوی عمل می کند. برای تفسیر عملکرد سطوح فیبوناچی باید گفت، خطوطی که در محدوده ۰ تا ۱۰۰ قرار دارند (61.8، 38.3، و غیره) به معیاری برای برگشت های احتمالی تبدیل می شوند و سطوحی که پس از 100 (161.8، 261.8، و غیره) کشیده می شوند، ادامه روند قیمت را نشان می دهند. هنگام ورود به معامله، می توانید توقف ضرر را در سطوح داخلی تنظیم کنید و در سطوح خارجی سود ببرید. هنگام معامله، اهداف قیمت باید در سطوح داخلی تعیین شوند. همچنین می‌توانید با قرار دادن سفارش‌های در حال انتظار، موقعیت‌هایی را برای معامل باز کنید.

فرمول سطوح بازیابی فیبوناچی

سطوح اصلاح فیبوناچی فرمول ندارند. هنگامی که این شاخص ها بر روی نمودار اعمال می شود، کاربر دو نقطه را انتخاب می کند. پس از انتخاب آن دو نقطه، خطوط بر حسب درصدی از آن حرکت رسم می شوند.

مناطق زمانی فیبوناچی

مناطق زمانی فیبوناچی از دیگر ابزارهای این اندیکاتور است. این اندیکاتور به شما امکان می دهد تا زمان شکل گیری حرکت بعدی برای قیمت، آن را بر اساس مدت زمان حرکت قبلی پیش بینی کنید. بر خلاف سطوح فیبوناچی، مناطق زمانی از نقطه شروع روند تا نقطه معکوس کشیده می شوند. مناطق زمانی به ندرت استفاده می شوند زیرا طول موج برای هر جفت ارز در هر فریم زمانی متفاوت است. علاوه بر این، این ابزار سیگنال های مشخصی را برای ورود به بازار با قیمت خاصی ارائه نمی دهد و بنابراین، قرار دادن سفارشات معلق با این ابزار امکان پذیر نیست.

سطوح بازگردانی فیبوناچی چه اطلاعاتی به معامله گران می دهد؟

اصلاحات فیبوناچی را می توان برای ثبت سفارشات ورودی، تعیین سطوح توقف ضرر یا تعیین اهداف قیمت استفاده کرد. به عنوان مثال، یک معامله گر ممکن است یک سهم را در حال افزایش ببیند. پس از یک حرکت صعودی، دوباره به سطح 61.8 درصد می رسد. سپس، دوباره شروع به بالا رفتن می کند. از آنجایی که جهش در سطح فیبوناچی در طول یک روند صعودی رخ می دهد، معامله گر تصمیم به خرید می گیرد. معامله‌گر ممکن است حد ضرر را در سطح 61.8 درصد تعیین کند، زیرا بازدهی کمتر از این سطح می‌تواند نشان‌دهنده شکست باشد. سطوح فیبوناچی نیز به روش های دیگری در تحلیل تکنیکال استفاده می شوند. به عنوان مثال، آنها در الگوهای گارتلی و نظریه موج الیوت رایج هستند. پس از یک حرکت قیمت قابل توجه به سمت بالا یا پایین، این اشکال تحلیل تکنیکال نشان می دهد که معکوس ها تمایل دارند نزدیک به سطوح فیبوناچی خاصی رخ دهند. هنگامی که سایر ابزارهای تحلیل با رویکرد فیبوناچی استفاده می شود، روندهای بازار با دقت بیشتری شناسایی می شوند. سطوح اصلاح فیبوناچی بر خلاف میانگین های متحرک ثابت هستند. ماهیت ثابت سطوح قیمت امکان شناسایی سریع و آسان را فراهم می کند. این به معامله‌گران و سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا زمانی که سطوح قیمت‌ها آزمایش می‌شوند، محتاطانه پیش‌بینی کرده و واکنش منطقی نشان دهند. این سطوح، نقاط عطفی هستند که در آن‌ها نوعی برگشت یا شکست قیمت انتظار می‌رود.

نحوه استفاده از اصلاحات فیبوناچی در معاملات

خطوط اصلاح فیبوناچی زمانی ایجاد می شوند که فاصله عمودی بین نقاط بالا و پایین را بر نسبت های کلیدی فیبوناچی تقسیم کنید. خطوط افقی در نمودار معاملاتی در سطوح 23.6%، 38.2% و 61.8% اصلاحی رسم شده است. برخی از معامله گران نیز دوست دارند از نسبت 50.0٪ استفاده کنند. این در واقع یک نسبت فیبوناچی نیست، اما می تواند مفید باشد. نرم افزار نمودار، روند رسم خطوط فیبوناچی را ساده کرده است. بسیاری از پلتفرم های معاملاتی، معامله گران را قادر می سازند خطوط فیبوناچی را ترسیم کنند. در یک روند صعودی، می توانید ابزار خط فیبوناچی را انتخاب کرده، قیمت پایین را انتخاب کنید و مکان نما را به سمت قیمت بالا بکشید. این اندیکاتور نسبت های کلیدی مانند 61.8٪، 50.0٪ و 38.2٪ را در نمودار نشان می دهد. به طور مشابه، در یک روند نزولی، می توانید ابزار خط فیبوناچی را انتخاب کرده، قیمت بالا را انتخاب کنید و مکان نما را به سمت قیمت پایین بکشید. نشانگر نسبت های کلیدی را در نمودار نشان می دهد.

محدودیت های استفاده از سطوح بازیابی فیبوناچی

در حالی که سطوح اصلاحی نشان می دهد که قیمت ممکن است در کجا حمایت یا مقاومت پیدا کند، هیچ تضمینی وجود ندارد که قیمت واقعاً در ان سطح متوقف شود. به همین دلیل استفاده از این اندیکاتور به تنهایی برای تحلیل حرکت قیمت کافی نخواهد بود. محدودیت دیگر استفاده از اندیکاتور فیبوناچی این است که تعداد سطوح آن بسیار زیاد بوده و قیمت اغلب نزدیک به یکی از آن ها معکوس می شود. مشکل این است که معامله گران در تلاش هستند تا بدانند کدام سطح در یک زمان خاص مفید است اما ممکن است به نتیجه درستی دست پیدا نکنند.

سوالات متداول

اهمیت سطوح اصلاح فیبوناچی در چیست؟

در تحلیل تکنیکال، سطوح اصلاح فیبوناچی مناطق کلیدی را نشان می‌دهد که ممکن است یک سهام معکوس یا متوقف شود. نسبت های رایج فیبوناچی شامل 23.6٪، 38.2٪ و 50٪ هستند. معمولاً، این موارد بین یک نقطه بالا و پایین برای یک اوراق بهادار رخ می دهد که برای پیش بینی جهت حرکت قیمت در آینده طراحی شده است.

نسبت های فیبوناچی چیست؟

نسبت های فیبوناچی از دنباله فیبوناچی مشتق شده اند. در این دنباله هر عدد برابر است با مجموع دو عدد قبلی. نسبت های فیبوناچی توسط روابط ریاضی موجود در این فرمول مشخص می شود. در نتیجه نسبت‌های 23.6%، 38.2%، 50% 61.8%، 78.6%، 100%، 161.8%، 261.8% و 423.6% را تولید می‌کنند. اگرچه 50% یک نسبت فیبوناچی نیست، اما همچنان به عنوان شاخص حمایت و مقاومت استفاده می شود.

چگونه می توان سطوح بازیابی فیبوناچی را در نمودار اعمال کرد؟

به عنوان یکی از رایج ترین استراتژی های معاملاتی فنی، یک معامله گر می تواند از سطح اصلاح فیبوناچی برای نشان دادن جایی که وارد معامله می شود استفاده کند. با شروع روند صعودی سهام، تریدر تصمیم می گیرد وارد معامله شود. زمانی که سهام به سطح فیبوناچی برسد، زمان مناسبی برای خرید تلقی می شود.

سخن پایانی

اصلاحات فیبوناچی ابزارهای مفیدی هستند که به معامله گران کمک می کنند سطوح حمایت و مقاومت را شناسایی کنند. با اطلاعات جمع‌آوری‌شده، معامله گران می‌توانند سطوح توقف ضرر را شناسایی و اهداف قیمتی را تعیین کنند. اگرچه اندیکاتور فیبوناچی در تحلیل تکنیکال عملکرد سودمندی دارد، همه معامله گران طرفدار رویکرد فیبوناچی برای تحلیل بازار نیستند. هنگام استفاده از شاخص های فنی در معاملات، همیشه باید استراتژی های مدیریت ریسک را در نظر گرفت و از چندین شاخص و نوسانگر در کنار هم استفاده کرد. وبسایت ToBTC یکی از معتبرترین وبلاگ های آموزشی در زمینه بازارهای مالی را در اختیار کاربران قرار داده است. در این وبلاگ ما در تلاش هستیم با در اختیار گذاشتن اطلاعات به روز به معامله گران کمک کنیم در زمینه بازارهای مالی به سود برسند. شما می توانید سوالات، نظرات و پیشنهادات خود را در بخش نظرات یا از طریق شبکه های اجتماعی با ما در میان بگذارید و ما در اسرع وقت پاسخگوی شما خواهیم بود.