کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) یا همان ارز دیجیتال، هر نوع ارزی است که به صورت دیجیتالی یا واقعی وجود دارد و با سیستم رمزنگاری ایجاد شده است. ارزهای دیجیتال دارای مرجع صدور یا تنظیم کننده مرکزی نیستند، در عوض از یک سیستم غیر متمرکز برای ثبت و انجام معاملات استفاده می کنند.
ارز دیجیتال یک سیستم پرداخت دیجیتال است که برای تأیید معاملات به بانک ها اعتماد نمی کند. در این سیستم به جای اینکه پول فیزیکی در دنیای واقعی حمل و نقل شود، پرداخت ها صرفاً به عنوان ورودی های دیجیتالی در یک پایگاه داده آنلاین انجام می شوند. هنگام انتقال وجوه کریپتوکارنسی، معاملات در یک شبکه عمومی به نام بلاک چین (Blockchain) ثبت می شوند. همچنین کریپتوکارنسی ها در کیف پول های دیجیتال ذخیره خواهند شد. دلیل نام گذاری کریپتوکارنسی یا ارز دیجیتال این است که از رمزگذاری برای تایید معاملات استفاده می کند. این بدان معناست که کدگذاری پیشرفته در ذخیره و انتقال داده های ارز دیجیتال بین کیف پول شبکه توزیع یا همان بلاک چین نقش دارد. هدف از این رمزگذاری نیز تأمین امنیت است. اولین ارز دیجیتال بیت کوین (Bitcoin) بود که در سال 2009 تأسیس شد و امروزه شناخته شده ترین و با ارزش ترین ارز دیجیتال موجود است. لازم به ذکر است دلیل علاقه مندی سرمایه گذاران به ارزهای دیجیتال، تجارت برای کسب سود است.
همانطور که پیشتر گفته شد ارزهای دیجیتال یا کریپتوکارنسی ها بر روی یک شبکه توزیع شده عمومی به نام بلاک چین اجرا می شوند. در این شبکه سابقه ای از کلیه معاملات نگهداری می شود. واحدهای ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ (Mining) ایجاد می شوند که درواقع استفاده از توان رایانه ای برای حل مشکلات پیچیده ریاضی برای تولید ارز دیجیتال جدید است. کاربران همچنین می توانند ارزها را از کارگزاران خریداری کرده، سپس آن ها را با استفاده از کیف پول ارز دیجیتال ذخیره و خرج کنند. اگر می خواهید یکی از سرمایه گذارهای ارز دیجیتال باشید، ابتدا باید بدانید هیچ چیز ملموسی در دست نخواهید داشت. آنچه شما در اختیار دارید یک کلید است که به شما امکان می دهد بدون دخالت هیچ شخص دیگری، هر مقدار از دارایی های خود را به دیگران منتقل یا از فرد دیگری دریافت کنید. اگرچه بیت کوین از سال 2009 فعالیت خود را آغاز کرده است، ارزهای دیجیتال و کاربردهای فناوری بلاک چین هنوز از نظر مالی نوظهور هستند و در آینده استفاده های بیشتر و کاربردهای گسترده تری برای ان ها نیز پیش بینی می شود. دارایی هایی از جمله اوراق قرضه، سهام و سایر دارایی های مالی در نهایت با استفاده از این فناوری قابل معامله خواهند بود.
امروزه می توان گفت هزاران نوع ارز دیجیتال وجود دارد. برخی از معروف ترین آن ها عبارتند از:
بیت کوین که در سال 2009 تأسیس شد، اولین و محبوب ترین ارز دیجیتال در دنیای کریپتو است. این ارز توسط فردی به نام ساتوشی ناکاموتو(Satoshi Nakamoto) ایجاد شده است. هیچ اطلاعاتی از هویت واقعی این فرد موجود نیست.
اتریوم در سال 2015 توسعه یافت و یکی از ارزهای دیجیتالی است که بلاک چین اختصاصی خود را دارد. اتریوم محبوب ترین ارز دیجیتال پس از بیت کوین است.
لایت کوین نیز یک ارز دیجیتال مشابه بیت کوین است که با سرعت زیادی برای توسعه شبکه خود جهت سرعت در پرداخت ها و افزایش معاملات انجام شده تلاش می کند.
ریپل یک سیستم توزیع شده روی شبکه بلاک چین است که در سال 2012 تاسیس شد. از این ارز می توان برای ردیابی انواع مختلف معاملات، نه فقط ارز دیجیتال استفاده کرد. شرکت توسعه دهنده ریپل تاکنون با بانک ها و موسسات مالی مختلف همکاری داشته است.
خرید ارز دیجیتال و سرمایه گذاری در آن به یک دانش ابتدایی نیاز دارد. در ادامه با چند مرحله نحوه خرید کریپتوکارنسی ها را نشان می دهیم.
اولین قدم برای خرید کریپتوکارنسی، تصمیم گیری در مورد استفاده از بستر معاملاتی است. به طور کلی، شما می توانید بین یک کارگزار سنتی یا صرافی ارز دیجیتال برای معامله انتخاب کنید:
• کارگزاران سنتی: این کارگزاران آنلاین هستند و راه هایی برای خرید و فروش کریپتوکارنسی و سایر دارایی های مالی مانند سهام، اوراق قرضه و ETF ارائه می دهند. با کارگزاران سنتی هزینه های جانبی شامل کارمزدها کمتر خواهد بود.
• صرافی ارز دیجیتال: صرافی های ارز دیجیتال نیز گزینه دیگری برای خرید کریپتوکارنسی ها هستند. هرکدام از این صرافی های ویژگی های منحصربه فردی دارند. استفاده از صرافی های ارز دیجیتال، هزینه های جانبی بیشتری را نسبت به کارگزاران به معامله گر تحمیل می کنند.
هنگام مقایسه بسترهای معاملاتی مختلف، باید مواردی از جمله هزینه های تراکنش، ویژگی های امنیتی، گزینه های ذخیره سازی و نحوه برداشت دارایی را در نظر بگیرید.
پس از خرید کریپتوکارنسی، باید آن را به صورت ایمن ذخیره کنید تا از هک یا سرقت در امان بماند. معمولاً کریپتوکارنسی در کیف پول های ارز دیجیتال ذخیره می شود، که دستگاه های فیزیکی یا نرم افزار آنلاین هستند و برای ذخیره ایمن کلیدهای خصوصی ارزهای دیجیتال شما استفاده می شوند. برخی از صرافی ها خدمات کیف پول را ارائه می دهند و امکان ذخیره مستقیم از طریق سیستم عامل را برای سرمایه گذارها آسان می کنند. با این حال، همه صرافی ها یا کارگزاران به طور خودکار خدمات کیف پول را برای سرمایه گذارها ارائه نمی دهند. برای ذخیره و نگهداری ارز دیجیتال، انواع مختلفی کیف پول دیجیتال وجود دارد که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.
برخلاف کیف پول های آنلاین، کیف پول های آفلاین یا سخت افزاری برای ذخیره ایمن کلیدهای خصوصی به دستگاه های الکترونیکی آفلاین متکی هستند.
ارز های دیجیتال معمولا در شبکه بلاک چین معامله می شوند. نحوه ثبت معاملات در بلاک چین یک فرایند فنی نسبتاً پیچیده است که دسترسی هکرها به آن را بسیار دشوار می سازد. علاوه بر این، همه معاملات ارز دیجیتال به یک فرآیند تأیید هویت دو مرحله ای نیاز دارند. به عنوان مثال، ممکن است از شما خواسته شود برای شروع معامله نام کاربری و رمز عبور را وارد کنید. سپس، از شما خواسته شود معامله خود را به کمک یک کد تأیید هویت ارسال شده از طریق پیام به تلفن همراه شخصی خود تایید نمایید. در نتیجه تراکنش های ارز دیجیتال تا حد زیادی ایمن و از خطر هک و سرقت اطلاعات در امان هستند.
ارزهای دیجیتال با هدف انقلابی در زیرساخت های مالی معرفی شدند. با این حال، هر تحول و انقلابی با مزایا و معایبی درگیر خواهد بود. در مرحله فعلی توسعه ارزهای دیجیتال، بین ایده آل نظری یک سیستم غیر متمرکز و اجرای عملی آن اختلافات زیادی وجود دارد.
برخی از مزایا و معایب ارزهای دیجیتال به شرح زیر هستند.
• ارزهای دیجیتال یک الگوی جدید و غیرمتمرکز برای پول را نشان می دهند. در این سیستم واسطه های متمرکز مانند بانک ها و موسسات پولی برای اجرای اعتماد بین دو طرف ضروری نیستند.
• ارزهای دیجیتال انتقال وجه مستقیم بین دو طرف را بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد مانند بانک یا شرکت کارت اعتباری آسان تر می کنند. چنین نقل و انتقالات غیرمتمرکز با استفاده از کلیدهای عمومی و کلیدهای خصوصی و اشکال مختلف الگوریتم ها مانند اثبات کار(PoW) یا اثبات سهام (PoS) تضمین می شود.
• از آنجا که ارزهای دیجیتال از واسطه های شخص ثالث استفاده نمی کنند، نقل و انتقالات بین دو طرف معامله گر نسبت به نقل و انتقالات استاندارد پول سریعتر انجام می شود.
• سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال منجر به کسب سود می شود. بازار ارز دیجیتال طی یک دهه گذشته از ارزش بالایی برخوردار شده است و این ارزش مالی به سودآوری سرمایه گذاران کمک زیادی می کند.
• یکی از برجسته ترین کاربردهای ارز دیجیتال، حواله های با مبالغ بالا و کارمزدهای پایین در کوتاه ترین زمان ممکن است. در حال حاضر، ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین به عنوان ارزهای واسطه برای ساده تر کردن نقل و انتقال پول در مرزها خدمت می کنند. بنابراین، یک ارز فیات به بیت کوین (یا ارز دیجیتال دیگر) تبدیل می شود، که از میان مرزها منتقل شده و متعاقباً به ارز فیات مقصد تبدیل خواهد شد. این روش روند انتقال پول را ساده تر و ارزان تر می کند.
• ارزهای دیجیتال نام های مستعار هستند. آن ها در طول معامله یک مسیر دیجیتالی را طی می کنند که آژانس هایی مانند دفتر تحقیقات فدرال (FBI) محدودیتی برای رمزگشایی آن ها نخواهند داشت. چنین موضوعی امکان را برای دولتها یا مقامات فدرال فراهم می کند تا معاملات مالی شهروندان عادی را ردیابی کنند.
• ارزهای دیجیتال به دلیل فعالیت های ناشایست مانند پولشویی و خرید غیرقانونی به ابزاری محبوب برای مجرمان تبدیل شده اند.ارزهای دیجیتال همچنین ابزار مورد علاقه هکرهایی هستند که از آن ها برای فعالیت های باج افزار استفاده می کنند.
• از نظر تئوری، ارزهای دیجیتال به صورت غیر متمرکز هستند اما در واقعیت، مالکیت ان ها بسیار متمرکز است. به عنوان مثال، یک مطالعه MIT نشان داد که فقط 11000 سرمایه گذار تقریباً 45٪ از ارزش افزوده بیت کوین را در اختیار دارند.
• یکی از تصورات رایج در مورد ارزهای دیجیتال این است که هر کسی می تواند با استفاده از رایانه ای با اتصال به اینترنت، آنها را استخراج کند. با این حال، استخراج ارزهای دیجیتال به انرژی قابل توجهی نیاز دارد. هزینه های گران قیمت انرژی همراه با غیرقابل پیش بینی بودن فرایند استخراج، تجارت ماینینگ را در بین بنگاه های بزرگ متمرکز کرده است که درآمد آن ها به میلیاردها دلار می رسد.
• اگرچه بلاک چین شبکه ای بسیار ایمن است، اما سایر مخازن ارزهای دیجیتال مانند صرافی و کیف پول ها می توانند هک شوند. بسیاری از صرافی ها و کیف پول های ارزهای دیجیتال در طول سال ها هک شده و منجر به سرقت میلیون ها دلار "کوین" شده است.
• ارزهای دیجیتال در بازارهای عمومی از نوسانات شدید قیمت رنج می برند. بیت کوین در ارزش خود نوسانات بسیار شدیدی را تجربه کرده است. این ارز دیجیتال محبوب در دسامبر سال 2017 از $ 7،575 به $ 17،738 صعود کرد. بنابراین برخی از اقتصاددانان ارزهای دیجیتال را حباب کوتاه مدت یا سوداگرانه می دانند.
برخلاف پول تحت حمایت دولت، ارزش ارزهای دیجیتال کاملاً توسط عرضه و تقاضا هدایت می شود. این موضوع می تواند نوسانات غیر قابل پیش بینی ایجاد کند که سود قابل توجهی برای سرمایه گذاران خواهد داشت؛ با این حال از ضررهای احتمالی نیز نمی توان چشم پوشی کرد. کریپتوکارنسی یک سرمایه گذاری نسبتاً مخاطره آمیز است، مهم نیست که به چه طریقی آن را معامله کنید. به طور کلی لازم است بدانید، برای سرمایه گذاری های پرخطر باید بخش کوچکی از سرمایه خود را درگیر کنید. روش های دیگری برای مدیریت ریسک در سبد ارز دیجیتال شما وجود دارد، از جمله با تنوع بخشیدن به دامنه ارزهای دیجیتالی که خریداری می کنید. دارایی های ارز دیجیتال ممکن است با نرخ های مختلف و در دوره های زمانی مختلف بالا بروند یا سقوط کنند، بنابراین با سرمایه گذاری در چندین نوع ارز دیجیتال مختلف می توانید خود را تا حدی از ضرر و زیان در یکی از منابع خود در امان نگه دارید. ما در ToBTC هرآنچه باید در مورد بازارهای مالی و سرمایه گذاری در این بازارها بدانید را برای شما فراهم می کنیم. هدف ما این است که شما سود بیشتری کسب کنید و ریسک کمتری برای سرمایه گذاری متحمل شوید. چنانچه سوالی در مورد موضوعات مختلف مرتبط با بازارهای مالی دارید، می توانید از طریق کامنت یا شبکه های اجتماعی با ما در میان بگذارید.